Reizen naar Panama, de moeite of niet?

Panama City, bekend vanwege haar vele banken en indrukwekkende skyline, is opvallend rustig. Het ziet er allemaal grotesk uit, maar ik kon de gedachte niet ontduiken dat het een saaie stad is. Het mist eigen cultuur. De snikhete stad heeft jammer genoeg ook geen strand om te zwemmen.

De Amerikanen hebben een stevige voetafdruk nagelaten in Panama. Ze financierden de bouw van het Panamakanaal. Na een pact in 1999 kwam het beheer terug volledig in handen van de Panamezen. Vandaag is de USD het meest courante betaalmiddel, Amerikaanse producten, fastfoodketens en retailers zijn overal aanwezig.

Het kanaal is een goudmijn. Grote schepen betalen een aardige 700.000 à 1.000.000 dollar per doorvaart, dagelijks passeren er 30 à 40 mastodonten. Wie geen doorvaart wil betalen kan containers via de spoorlijn naast het kanaal laten vervoeren. Dankzij deze bron van inkomsten heeft Panama een moderne infrastructuur.

De strategische ligging tussen de 2 Amerika’s en de passage via het kanaal brengt ook voordelen mee voor internationale distributie, waardoor vele internationale bedrijven een (hoofd)zetel in Panama hebben. Daarbij heeft de overheid een ondernemingsvriendelijk klimaat gecreëerd om buitenlandse bedrijven aan te trekken.

De Panamezen zijn vriendelijk, maar kouder dan bvb. Mexicanen, Brazilianen of Colombianen. Het was het eerste Latijns-Amerikaans land waar ik geen “Latin American feel” had.  

De Panamezen zijn een mix vaan inheemsen, Afrikanen en Europeanen. Ongeveer 30 % is obees, een gevolg van de hoofdzakelijk vette en suikerrijke voeding in de restaurantketens en winkelrekken.

% personen met obesitas

Veel Colombianen en Venezolanen werken in Panama om dollars te verdienen. Vergeleken met Colombia is Panama duur, dat merkte ik in mijn uitgaven aan taxi's. Men gebruikt geen meter. Als toerist kan je heel wat besparen met Uber.

Wat me opviel is dat taxi’s in Panama de gewoonte hebben iemand mee te nemen terwijl ze nog een passagier hebben, om opeenvolgend klanten te hebben.

Wat betreft toeristische bezienswaardigheden kan ik niet zo veel zeggen omdat ik voor mijn werk reisde, maar ik heb begrepen dat er drie plekken zijn die je moet bezoeken: 

1. Panama City 
2. Boquete 
3. Bocas del Toro

De twee grootste attracties in Panama City zijn het kanaalmuseum en Casco Viejo, het oude stadsgedeelte. In het kanaalmuseum zie je de sluizen aan het werk en kan je een virtuele reis door het kanaal maken. De kanaalroute loopt voor een groot deel door het meer Gatún, dat 26 m boven het zeeniveau ligt. De sluizen dienen om het hoogteverschil te overbruggen.

Doorheen de Landengte van Panama loopt één autostrade. Vanuit Panama City tot David - de hoofdstad van Chiriqui - is het 8 uur rijden met een bus. Chiriqui is de regio waar het meeste gecultiveerd wordt. In David valt er weinig te beleven.

Boquete ligt wat hoger in de bergen. Het is er wat frisser en biedt vele mooie wandelmogelijkheden. O.a. kan je er de vulkaan Baru beklimmen, met 3474 m de hoogste berg van Panama. Bij helder weer zie je vanop de top de Caribische Zee en de Stille Oceaan. Andere mooie wandelingen zijn Los Quetzales en De 3 Verborgen Watervallen.

 Baru Vulkaan

Bloemenfestival in Boquete

Natuur in omgeving van Boquete

Bocas del Toro is een paradijselijk archipel met azuurblauw water en hagelwitte stranden, maar dat heb ik niet bezocht.

Verder heb ik ook gehoord dat je kan surfen op Playa Santa Catalina, Playa La Barquete en Playa Venao. De beste plek is Playa Santa Catalina.

12 dagen was ik in Panama. Hoewel ik er van overtuigd ben dat Panama veel moois te bieden heeft dat ik niet gezien heb, voel ik me niet geneigd om terug te keren. Ik heb de sfeer opgesnoven, en het land heeft me niet aangesproken. Er zijn interessantere landen in Latijns-Amerika.