Wonen in Bogota, Colombia

Wie voor de eerste keer rond spitsuur de Transmilenio (openbare bus) door de Avenida Caracas neemt, zal zich ongetwijfeld wat onwennig voelen in de chaos van Bogotá.

Ik schrijf het hier op z’n Spaans, want het is niet Bógota maar Bogotá, met het accent op de laatste a.

Openbaar vervoer

Voor een stad met bijna 8 miljoen inwoners is het merkwaardig dat ze geen metrosysteem of treinverbindingen met andere steden heeft. Volgens de mensen komt dit doordat de corrupte overheid hen "berooft".

Er zijn recentelijk wel plannen gesmeed om een metrosysteem te implementeren. Dat gezegd zijnde, vind ik dat de Transmilenio tamelijk goed functioneert. Er zijn speciale rijvakken voorzien waarop alleen Transmileniobussen mogen rijden. Doch is de capaciteit rond het spitsuur onvoldoende, dan word je geperst en moet je duwen om in een bus te geraken.

Transmilenio op Avenida Caracas

De Transmilenio nemen is een ervaring op zich. Er zijn drie soorten geldverdieners: de verkopers, de muzikanten en de verhalenvertellers.

De verkopers stappen op en duwen chocoladereep in je hand. Ze delen wat uit aan verschillende mensen, uiten wat verkoopsprietpraat, en komen achteraf de reep of het geld ophalen.

De muzikanten heb ik het liefst, vaak hebben ze een kleine geluidsinstallatie rond hun nek met een micro of een instrument in de hand. Zo zag ik de Colombiaanse Bob Marley, gitaristen, rappers en andere zangtalenten de bus entertainen. 

De laatste categorie, de verhalenvertellers zijn vaak junkies, straatlopers, gehandicapten of andere armelui. De eerste keer zag ik een mevrouw met bijna-tranen in haar ogen een verhaal vertellen over haar drie kindjes die ze amper kon voeden. Ik was enigszins geraakt. Maar de tweede en derde keer besefte ik dat ze zulke mensen vaak een act opvoeren om in te spelen op de emoties.

Naast de Transmilenio rijden er ook vele private bussen rond omdat Transmilenio niet de hele stad dekt.

Klimaat

Bogota heeft een bijzonder klimaat, omdat het nabij de evenaar en op 2600 meter hoogte ligt.

Als je door Bogota wandelt heb je eigenlijk altijd een T-shirt, een sweater en een regenjasje nodig. Vaak is enkele uren warm, maar daarna weer plots koud of regenachtig. In de nacht kan het fris worden, maar bijna geen enkel huis heeft verwarming.

Hoewel de meeste regen in maart/april/mei en in oktober/november valt, maakt het niet zo veel uit wanneer je komt, het weer is doorheen het jaar nogal gelijkaardig. 

Mentaliteit van de mensen

Colombianen zijn zeer gastvrij. Ze nodigen je gemakkelijk uit om te verblijven in hun huis, maken lekker eten voor je klaar en zijn zeer hulpvaardig. 

Bogotanen zeggen dat de mensen in Bogota iets koeler, witter en minder openhartig zijn dan in het warmere Medellín. Dat deed me denken aan de vergelijking tussen de mensen van São Paulo (harde werkers, koeler) en Rio de Janeiro (relaxed, warm). Alleen spreken de Bogotanen positief over Paisas, terwijl vele Paulistas Cariocas haten.

Structuur van de stad

De stad is wat monotoon, omdat het een rechthoekig stratenpatroon heeft, maar daardoor is het wel eenvoudig om een adres terug te vinden. Ik woon bijvoorbeeld in Calle 55A # 19-25. Dat wil zeggen: Calle 55 die kruist met Carrera 19, huisnummer 25.

De Calles lopen horizontaal, met Calle 1 in het zuiden, de nummers lopen op naar het noorden toe. De Carreras lopen verticaal, met Carrera 1 in het oosten, de nummers lopen op naar het westen toe.

De upper class buurten liggen meer in het noorden van de stad, het zuiden is armer.

Veiligheid

In het Chapinero is het redelijk veilig. 

In de Transmilenio worden vaak mensen beroofd van hun portefeuille of hun GSM, meestal door zakkenrollers, soms met een wapen. Draag daarom best tijdens druktes je rugzak aan de voorzijde van je lichaam. 

In Colombia luidt een spreekwoord: ‘No dar papayas’ (= Geen papaya’s geven). Als rijp fruit laag in de boom hangt zal het geplukt worden. Geef als toerist geen opportuniteiten want dan is het je eigen fout. Eerlijk gezegd loop ik wel altijd met portefeuille en GSM over straat, maar mijn bankkaarten blijven altijd thuis.

Te mijden plaatsen zijn het zuiden van de stad en Avenida Caracas in de nacht. Daar lopen prostituees en daklozen die perico (cocaïne) of bazuco (goedkoper alternatief dan pure cocaïne) gebruiken en lijm snuiven.

In andere informatiebronnen wordt afgeraden om taxi’s op straat te nemen, en altijd één te bellen. Ik heb echter altijd taxi’s in de straat genomen en nog nooit problemen daarmee gehad. 

Slechts in enkele gevallen gebeurt het dat de taxichauffeur stopt in een donkere straat, waar je dan bedreigd wordt met wapens en verplicht wordt geld af te halen. Bankkaarten thuis laten is een gouden regel.

Let bij het betalen erop dat het nummer op de taximeter overeenkomt met het nummer op de kaart met de bedragen, als je het niet controleert doen ze er vaak een paar duizend pesos bovenop.

Bezienswaardigheden

De voornaamste bezienswaardigheden bevinden zich in en rondom Candelaria, het oude en sfeervolle stadsgedeelte. In het Museo del Oro zie je hoe de inheemse bevolking goud, zilver, brons en platina leerde bewerken. Kunstliefhebbers bezoeken best het Museo Nacional en het Museo Botero.

La Candelaria

Monserrate is de 3152 m hoge berg die Bogota begrenst langs de oostzijde. Naast de kabelbaan kan je deze ook te voet beklimmen. 

Op de toeristische dienst raadde men mij aan om dit in het weekend te doen, omdat er op weekdagen weinig volk is en dat het onveilig zou zijn. Ik raad aan om het juist wel een op een weekdag te doen, op zondag is het véél te druk.

Stadspanorama vanop Montserrate

Uitgaan

Omdat de stad zo groot is zijn er veel verschillende plaatsen om uit te gaan. De bekendste buurten zijn Zona Rosa (of Zona T), Parque 93, Usaquen, Candelaria en Galerias.

Als je naar een discotheek wilt gaan kan je best je salsa skills oefenen, want Colombianen zijn gek op Salsa, Salsa Choke, Vallenato en Reggaeton. Ik heb zelf een beetje salsa leren dansen met een Colombiaanse en dat was een sublieme ervaring.

Colombianen zijn net gekleed als ze uitgaan. In Brazilië kan je uitgaan met slippers, niet in Colombia. In sommige clubs moet je zelfs leren schoenen dragen. Het uitgaansleven begint rond 10 uur en eindigt rond 3 uur.

Sport

Als je aan Bogotanen vraagt welke sport ze beoefenen zeggen ze vaak fietsen. Bogota heeft vele fietspaden en bepaalde straten worden op zondag autovrij gemaakt om door de stad te kunnen fietsen, wandelen en skaten.

Er zouden wat meer parken mogen zijn in deze vervuilde stad. De beste plek om te joggen is Parque Central Simón Bolívar. Die heeft een looppiste van 3,7 km.

In ‘Complejo Acuático Simón Bolívar’ kan je gratis zwemmen. Hier moet je wel eerst een bewijs van de dokter kunnen voorleggen dat je gezond bent, anders mag je niet binnen. Vreemd genoeg vroegen ze ook of ik kón zwemmen. Klaarblijkelijk is dat niet vanzelfsprekend in Colombia.

Vanwege de hoogte ben je sneller buiten adem of voel je je soms duizelig na een inspanning.

Werk

Een reden die ik kan bedenken waarom je hier als man zou willen blijven wonen is dat de vrouwen hier zeer vrouwelijk en uitzonderlijk mooi zijn.

Bogota biedt de meeste werkmogelijkheden in Colombia. De meest interessante jobs ga je vinden bij internationale bedrijven die een vestiging hebben in Bogota. Een andere optie is leerkracht Engels, Frans of Duits.

Voor lesgeven google je best op ‘Colegios calendario B Bogota’. A colleges beginnen op andere data dan B colleges. De B colleges zijn duurder en betalen dus ook beter. Als je nog geen ervaring hebt in lesgeven maak je meer kans bij een 'English language school'. Een TEFL certificaat is een must.