De Tatacoa woestijn lijkt op een soort van mini-Rocky Mountains
in Colombia. Niet overdonderend spectaculair, maar wel een aangename
weekendtrip vanuit Bogota of als tussenstop op doorreis.
In de rode woestijn met haar metershoge cactussen waan je
jezelf in een western movie, de grijze woestijn heeft wat weg van een maanlandschap.
De Tatacoa woestijn is een regenschaduw van de Nevado del
Huila, een vulkaan van 5750 m hoog. Het gebied is niet zo groot, rondom de
woestijn liggen groene zones.
In de woestijn kan het overigens ook stevig regenen. De speciale zand- en kleiformaties zijn ontstaan door regenerosie.
In de woestijn kan het overigens ook stevig regenen. De speciale zand- en kleiformaties zijn ontstaan door regenerosie.
Praktisch
Vanuit Bogota is het een kleine 6 uur bollen tot Neiva. Vanuit de
terminal van Neiva 1 uur met de jeep tot Villavieja. Vanuit
Villavieja een kwartier rijden tot het observatorium.
Over het observatorium ligt de
rode woestijn, ook wel het labyrint genoemd. Daarrond zijn er enkele slaapaccommodaties.
Vlakbij het observatorium kan je mountainbikes huren en naar
de grijze woestijn fietsen. Vraag naar Los Hoyos. Verkoel je daar in
een natuurlijk zwembad.
Als het niet bewolkt is kan je ’s avonds (van 19u tot
21u) hemellichamen bewonderen vanuit het observatorium.
Er zijn ook mogelijkheden om ter plekke tours te boeken.
Niet onbelangrijke tip
Dompel je ’s nachts onder in de muggencrème want ze vreten je op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten