De donkere kant van Bogota

Bogota: een smerige stad. Armoede, chaos, verkeer, luchtvervuiling.

Maar ook: een levendige stad, een diversiteit aan mogelijkheden.

Wanneer ik wandel in Galerias, een tamelijk begoede buurt, zie ik voortdurend daklozen, rommelend in vuilzakken op zoek naar eten of recycleerbaar afval om te verkopen.

Slapen doen ze op straat, tussen de geur van urine en afval. De nachten zijn koud.

Af en toe geef ik iets om te eten, maar ik wil ze ook niet aanraken. Vaak hebben ze allerlei infecties. Sommigen willen geen eten, alleen maar geld.

De meeste daklozen zijn verslaafd aan bazuco, een onpure cocapasta. De goedkoopste drug in Colombia.

Bazuco roken

Ik neem de bus naar het oude centrum. Wanneer ik opstap is er een jonge kerel aan het rappen op een reggaetune die uit de muziekinstallatie rond zijn nek komt. Met plezier geef ik hem geld. Bekijk een voorbeeld in dit filmpje.

Wanneer hij afstapt begint er plots achter mij een nieuw figuur te praten. Hij stinkt als de pest en lijkt dronken aan de manier waarop hij lalt.

Op het einde toont hij een onooglijke zwelling aan zijn buik. Een enkeling geeft hem een muntstuk uit medelijden.

Vooral in het oude centrum lopen er veel daklozen rond. 

Er is één buurt waar je absoluut niet mag komen: la calle del Bronx, het criminele hart van Bogota. Het is een open markt voor het verhandelen van gestolen goederen, wapens, sex en drugs. Je kan de ingangen van de straat zien vanuit de Transmileniobus vlakbij station Jiménez. Voor de ingang van de straat staan hekken met politie. Als je echt nieuwgierig bent, kijk dan beter filmpjes erover op Youtube.

EDIT: eind mei 2016 heeft de politie en het leger tijdens een verrassingsoperatie de straat opgekuist.

Calle del Bronx

Na enkele uren rondlopen heb ik genoeg van de drukte en de bedelaars. Ik zoek de dichtstbijzijnde bushalte op de Avenida Caracas. 

Donkere wolken sluipen boven de stad. Een nieuwe stortbui is op komst. Zo wordt het drolletje, dat ik een dakloze voor mijn neus in de Avenida Caracas zag poneren, toch nog weggespoeld.