Taxichauffeur in Bogota. Het moet een frustrerend beroep
zijn door de onophoudelijke files. Vele dromen er dan ook van een huisje op het
platteland te hebben.
Het loon van een taxichauffeur is karig. De meerderheid zal
proberen elke rit iets meer aan te rekenen dan de officiële tarieven. Zeker als
je een Europees uiterlijk hebt.
Vaak stelt men mij de vraag hoe lang ik al in Colombia ben.
Lees: ben ik een makkelijk slachtoffer om af te zetten?
De meeste taxi's zijn klein, zodat ze makkelijk niet-koosjere manoeuvres kunnen uitvoeren in verkeersopstoppingen.
Graag geef ik enkele waardevolle tips mee, die ik in mijn
ervaring met het nemen van honderden taxi’s in Bogota heb opgebouwd:
Een taxi tegenhouden of bellen?
In vele media beweert men dat het veiliger is om er één te
bellen. In praktijk zal je dan vaak langer mogen wachten. Ik houd altijd
willekeurige taxi’s tegen op straat, en heb daar nog nooit een
veiligheidsprobleem mee gehad. Ik bel alleen taxi’s als ik op een plek ben waar
geen taxi’s voorbij rijden.
De prijs
Achteraan de zetel moet altijd een prijskaart hangen. Als
die er niet hangt kan je er achter vragen. Daar staan nummers op met prijzen. Kijk naar het nummer op de taximeter en vervolgens op de kaart welk
bedrag met dat nummer overeenkomt.
Als hij een extra nacht-, zondag- of feestdagtarief aanrekent,
controleer dan op de kaart of hij het juiste tarief aanrekent.
Als je de prijzen niet controleert op de kaart gaat hij
gegarandeerd er een paar duizend peso’s bovenop aanrekenen. Vaak bestudeer ik
tijdens de rit even ostentatief de kaart, zodat de chauffeur doorheeft dat
ik het systeem ken.
De kortste weg
Een omweg nemen is een ook een vaak gebruikte truuk.
Anderzijds weet men vaak de kortste weg niet. Ik merkte op dat men vaak een
andere weg nam van de luchthaven naar mijn appartement. Daarom gebruik ik
meestal een GPS-systeem (bvb. Google Maps) op mijn smart phone om de chauffeur de richting aan te geven.
Laat je geen blaasjes wijsmaken
Laat je geen blaasjes wijsmaken
Een keer zei de chauffeur dat er een religieuze optocht
plaatsvond in het centrum waardoor hij een andere weg moest nemen. Die omweg
bleek hem erg gunstig, want wat normaal een rit van 10 minuten moest zijn werd
een halfuur. Achteraf bleek uit navraag dat er helemaal geen optocht had plaatsgevonden.
Dat onze bestemming gesloten was had hij ook niet gezegd, maar dat kan ik nog wel begrijpen.
Iemand zei me eens: als een Colombiaan je niet in het zak
heeft gezet, dan is hij het vergeten. Deze stelling is m.i. wat eenzijdig, want
Colombianen zijn erg gastvrij en delen graag wat ze hebben, maar er zit wel een
zekere kern van waarheid in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten