Wat je moet weten over Medellin, Colombia

Medellin is de modernste stad van Colombia. Dankzij haar constante warme klimaat en uitstekend transportsysteem is Medellin een heel leefbare stad. Bijlange niet zo vervuild en chaotisch als Bogota.

Paisas, de inwoners van Medellin, hebben een speciale mentaliteit. Ze zijn zeer warm en open in omgang, maar ook zeer regionalistisch ingesteld. Ze denken dat ze speciaal en beter zijn dan de rest van Colombia. Niet dat ze arrogant zijn, maar ze horen graag dat hun stad de mooiste is en sommigen tonen weinig interesse in wat er buiten hun regio gebeurt.

De oorzaak van het regionalisme moet gezocht worden in het verleden, vertelt Pablo, onze gids. Studies tonen aan dat Antiqioquia een genetisch geïsoleerde bevolking heeft. De Paisa bevolking ontstond in de 16e - 17e eeuw uit een kruising van voornamelijk Spaanse mannen (Basken en Sefardische Joden) en inheemse vrouwen.

In de koloniale maatschappij werd huwen met individuen van Spaanse afkomst aangemoedigd t.o.v. huwen met individuen met inheems bloed, waardoor Paisas de dag van vandaag een meer Europese afkomst hebben. De regio is omringd door bergen, wat een rol speelde in het isoleren van de bevolking tot het eind van de 19e eeuw.

De bewoners waren dus altijd al "anders" dan de rest van Colombia. 

Medellin kende een sterke economische expansie door de uitvoer van koffie. Er werden spoorlijnen aangelegd. De regio was verder ontwikkeld in vergelijking met andere landelijke delen van Colombia. Momenteel is Medellin de enige stad in Colombia met een metro. 

Dit verklaart waarom ze zich “beter” voelen als de rest.

Bijna alle spoorlijnen in Colombia worden vandaag echter niet meer gebruikt. Dat is volgens onze gids te wijten aan wat hij ‘Latin American management’ noemt. Treinen werden op veel plekken in Zuid-Amerika rond dezelfde tijd geïntroduceerd, maar faalden rond dezelfde tijd, omdat de infrastructuur slecht werd onderhouden.

Overblijfselen van het oude treinstation in Medellin

Op de vraag of Medellin opgebouwd werd met drugsgeld, antwoord onze gids dat de ontwikkeling van Medellin voortgekomen is uit 300 jaren gouddelving, de uitvoer van koffie, ... pas in de jaren ’70 werd drugs een financieringsbron. Deels dus.

In de jaren ’70 en ’80 werd cocaïne voornamelijk naar de V.S. vervoerd per vliegtuig. Medellin was de dichtste grote stad bij de Verenigde Staten, vandaar haar strategische positie. Tegenwoordig wordt het witte poeder vooral per boot vervoerd, en is de drugshandel veel minder belangrijk geworden in Medellin. Vandaag gaat de coke voornamelijk van de plantages in het zuiden (Putumayo en Nariño) via Cali en Buenaventura het land uit.

De gids legt in een notendop uit hoe de controle over drugs gehandhaafd wordt. Er zijn 4 actoren: (midden)politieke partijen, linkse guerrillagroepen, rechtse paramilitaire groepen en drugshandelaars. Drugshandelaars hebben hulp ingeroepen van linkse guerrillagroepen en rechtste paramilitaire groepen om de drugsplantages te bewaken, zodat de overheid ze niet kan vernietigen.

Colombianen vinden het niet leuk dat ze een stigma opgekleefd krijgen. Onze gids illustreert dit op humoristische wijze met een anekdote. Wanneer hij op een vreemde luchthaven voorbij de paspoortcontrole moet, en men ziet dat hij Colombiaans is, Pablo noemt, zoals Pablo Escobar, en bovendien nog uit Medellin komt, wordt hij wel eens apart genomen en moet hij zijn rugzak leegmaken.

Pablo Escobar

In de jaren ’70 en ’80 was Medellin een van de gevaarlijkste steden van de planeet. Een plaats waar vele bommen ontploften en Pablo Escobar’s kartel de oorlog aanging met de overheid. Vandaag voelt Medellin aan als één van de veiligste steden van Colombia.

Medellin is een voorbeeld voor andere steden in Colombia. De overheid doet veel meer investeringen in degelijke wegeninfrastructuur, publiek transport e.a. innovaties vergeleken met Bogota. De stad is efficiënter georganiseerd.

Met éénzelfde ticketje kan je de kabelbaan nemen vanuit de armere wijken (comunas) op de heuvels en vervolgens de metro. Zo is de hele stad voor iedereen bereikbaar.

Paisas zijn zeer trots op hun metro en dat merk je: er wordt niet in gegeten, er is geen afval of graffiti te bespeuren. 

Tijdens de spitsuren bereikt de capaciteit van de metro haar limieten. Dan wordt er stevig geduwd om een wagon binnen te geraken. Opmerkelijk: er wordt gelachen omdat mensen als beesten vechten om een plaats te bemachtigen. De metro is rond rondspitsuur geen aanrader voor zwangere vrouwen.

In Medellin kom je veel toeristen tegen, zeker als je in El Poblado rondloopt. Voor backpackers is Medellin de geliefkoosde stad om te feesten, omdat ze een levendige uitgaansbuurt heeft (Parque Lleras) en omdat Medellin de reputatie heeft de mooiste vrouwen te hebben van Colombia.

De vrouwen in Medellin hebben een typische look: een fijn gezicht, lichtbruine huidskleur, lang zwart haar en een slank figuur. Er komen ook meer plasticas (vrouwen met borst- of kontimplantaten) voor dan in andere regio’s van Colombia. Heel kenmerkend is de manier waarop ze praten, ze hebben een sexy accent.

Als je in Medellin bent, bezoek dan zeker de arme wijken met de kabelbaan, neem de elektrische roltrap in Comuna 13, volg een rondleiding in het centrum, wandel in het natuurpark Arvi en neem de bus naar Guatapé.

Men was begonnen met het woord Guatapé op de rots te schilderen, maar ze zijn bij de tweede letter dan toch maar gestopt.

Medellin is een innovatieve stad, maar niet de mooiste van Colombia. Misschien vinden Colombianen ‘mooi’ wat ‘modern’ is, omdat het een arm land is. Medellin is ongetwijfeld het bezoeken waard, en volgens velen de beste stad om te wonen in Colombia. 

Beeld van Botero in het centrum van Medellin