Bezoek het zuiden van Bogota

Zona Sur (alles wat onder La Candelaria ligt) wordt wegens veiligheidsredenen aan toeristen afgeraden om te bezoeken. 

Volgende afbeelding toont dat Usme en Ciudad Bolívar de armste buurten van Bogota zijn.

Klik op de afbeelding om te vergroten

Na een maand in Bogota vertoeven had ik toch behoefte aan een meer compleet beeld van de stad.

In La Villa, een nachtclub, ontmoette ik een 40 jarige man die me vertelde dat sommige buurten, zoals El Tunal en Tintal, niet zo onveilig zijn. Zelf woonde hij in El Tunal en stelde voor om me daar een rondleiding te geven.

Ik wist niet goed of de man te vertrouwen was en wat zijn motieven waren.

Twee dagen voorheen was er een 40 jarig Colombiaans koppel in de residentie waar ik verblijf komen kijken voor een appartement voor hun studerende dochter. Op een bepaald ogenblik vroeg de man om even naar de WC te kunnen gaan. Van het moment dat hij alleen was had hij gebruik gemaakt om een deur te openen van een kamer die niet op slot was. Achteraf bleek dat er twee laptoppen ontvreemd waren.

De volgende dag besloot ik het toch te doen. Ik belde hem op en we spraken af aan de Transmilenio-bushalte van Parque El Tunal. Voor de zekerheid liet ik mijn GSM en portefeuille thuis.

Vanaf dat je Tercer Milenio passeert ziet de stad er helemaal anders uit. Er is geen hoogbouw meer en je krijgt een open zicht op de zuidelijke heuvels die bekleed zijn met sloppenwijken.

Toen ik Louis ontmoette bij Parque El Tunal, wees ik naar de heuvels. Hij begreep mijn interesse en stelde voor om daar met de bus naar toe te rijden. We wandelden door het park en namen achteraf de bus van het winkelcentrum nadat we daar een koffietje hadden binnengegoten. 

De bus reed door de achterbuurten omhoog in de heuvels tot aan de eindhalte van Paraíso. De naam "Paraíso" is ironisch want het is een achtergestelde buurt.

De wijken op de heuvels van Ciudad Bolívar hebben veel weg van de favela’s in Rio de Janeiro, maar hebben in hun geheel niet dezelfde architecturale pracht. 

Men spreekt hier ook over invasies, omdat de huisjes initieel illegaal gebouwd zijn. De overheid heeft hen achteraf wel van lopend water en elektriciteit voorzien.

Op het einde van hobbelige de rit word je beloond op een uitzicht. Best indrukwekkend als je ziet hoeveel huisjes er staan. 

Uiteindelijk bleek Louis een aardige man te zijn zonder kwade bedoelingen. Hij wilde niet meer dan zijn Engels wat oefenen met een sympathieke gringo.

Als je dit zelf wil doen, is het eenvoudiger om de Transmilenio nemen tot aan Portal del Tunal en vandaar een private bus te nemen op de Boyacá tot de eindhalte van Paraíso. Op die manier doe je sightseeing door de krottenwijken bijna zonder de bus te verlaten.

Achteraf ben ik nog vaak alleen in zuidelijke wijken geweest, en heb nooit problemen gehad.