Van Natal naar Recife, Salvador, Porto Seguro, Rio de Janeiro en São Paulo

Voor ik in Rio aankwam bezocht ik Natal, Recife, Salvador en Porto Seguro. Dat was best wel een grote afstand die ik met de bus gereisd heb (zo’n 3000 km). De busritten duurden vaak langer dan 10 uur. Ik reisde ’s nachts, dan ging de tijd sneller voorbij en spaarde ik een nacht in een hostel uit. 

Na enkele maanden wonen in Rio heb ik van daaruit nog São Paulo bezocht. Even een kort verslag van de indruk die deze steden achtergelaten hebben.

Natal

Natal is een van de plaatsen met het meeste aantal zonuren per jaar in Brazilië. Natal heeft mooie stranden en er loopt een groot duinenreservaat langs de kust. Het zeewater is er een pak warmer dan in Rio de Janeiro. Je kan er vrij goed surfen en je hebt geen wetsuit nodig.

Natal is een goede stad om te beginnen in Brazilië, omdat het een tamelijk veilige en propere stad is. Anderzijds vond ik de stad een beetje zielloos, omdat de stad gekenmerkt wordt door hoge buildings, brede banen en grote afstanden. Als je daar woont moet je een auto hebben. Wat Natal niet heeft in mijn opinie is een gezellig centrum.

Op de meeste feestjes in Natal speelt men Forrómuziek, typische muziek van het Noordoosten om met twee op te dansen. Elke donderdag is er een sambastraatfeest in het hoge oude stadsgedeelte.

Wat ik niet bezocht heb is het strand Pipa. Dat ligt op 80 km van Natal en schijnt wel de moeite te zijn. Een backpacker-meisje vertelde me tijdens de busreis dat ze daar in de natuur met dolfijnen had gezwommen.

Recife

Recife betekent rif. Er loopt een groot rif langs de kustlijn. Recife is een van de grootse Braziliaanse steden en gaf een drukke indruk bij aankomst. 

De mooiste plek in Recife is Olinda, een charmant en rustig koloniaal dorpje met een heuvel van waarop je ’s nachts een mooi zicht hebt op de skyline van Recife. Olinda is ook de beste plek om te slapen, van daaruit is het niet ver met de bus naar het centrum.

Ik sliep daar in een hostel. Slapen in een hostel is goedkoop maar heeft ook zijn nadelen. Ik zat samen met zes andere mensen op een kamer. Ik was niet echt gerust over de veiligheid van m'n gerief. Sommige dingen kon ik in een schuif met slot steken, maar mijn valies en het grootste deel van mijn spullen moesten op het bed blijven liggen.

Verder had ik niet veel privacy, sommige backpackers hadden een sterke voetgeur, de badkamer was voortdurend bezet, en de nachtrust was nog het ergste. Ik kwam laat binnen, moest in het pikkedonker mijn pyjama aandoen, tanden poetsen en maakte iedereen wakker toen ik op het krakende stapelbed klom. ’s Morgens werd ik dan weer gewekt door de vroege vogels die het gerantsoeneerde ontbijt gingen plunderen.

Ik vond Recife niet zo'n mooie stad. Het oude centrum was niet zo bijzonder, andere wijken waren heel vuil en Recife is één van de gevaarlijkste steden van BrazilIë.

Het modernste gedeelte van Recife ligt langs het strand, de wijk heet Boa Viagem. Langs Boa Viagem ligt een lang en breed zandstrand.

Het probleem echter met het strand van Recife is dat bij het aanleggen van de haven de natuurlijke habitat van haaien verstoord is met vele aanvallen op mensen tot gevolg (kleine opmerking: niet iedereen sluit zich aan bij deze theorie). In 20 jaar waren er 56 aanvallen, waarvan 21 dodelijk. Over de hele kustlijn staan er waarschuwingsborden die afraden om te zwemmen.

Vooral surfers waren hiervan het slachtoffer. Anderzijds, als je met een grote groep surfers gaat, is de kans kleiner dat de haai jou er uit zou pakken. In ieder geval zou ik zeker een rambo-mes meenemen, zodat je een oog van de haai kan uitsteken. Dan zal ie wel anders piepen.

Salvador

Ik keek uit naar Salvador. Salvador is bekend voor haar muziek, capoeira, Candomblé, en carnaval zou daar authentieker zijn dan in Rio.

Jammer genoeg ben ik in Salvador de eerste dagen verschillende keren naar het ziekenhuis moeten gaan. Ik had ergens in Natal of Recife een parasiet of bacterie opgelopen met diarree tot gevolg. Ik was eerst naar een privaat ziekenhuis geweest, maar dat was pé-per-duur. Gelukkig ontmoette ik daar een professor van de universiteit die gespecialiseerd was in gastrologie.

Hij vond het leuk dat hij iemand ontmoette waarmee hij zijn Frans kon oefenen (in Brazilië hebben ze veel aanzien voor de Franse taal). Hij nodigde me uit om later die dag hem te komen opzoeken in een publiek hospitaal. Het goede aan Braziliaanse gezondheidszorg is dat publieke hospitalen voor iedereen volledig gratis zijn. Je moet wel langer wachten dan in private, en ze hebben niet altijd dezelfde middellen. Ik zat daar tussen een gigantische groep mensen te wachten.

Na vele uren in het hospitaal, enkele wederbezoeken en het uitproberen van verschillende medicaties was ik er vanaf.

Salvador is de stad in Brazilië met proportioneel het grootste aantal zwarten, vanwege de slaveninvoer uit het verleden. Als je die Afrikaanse invloeden wil ontdekken moet je op dinsdagavond naar de straatfeesten in Pelourinho gaan. Pelhourinho is het oude stadsgedeelte en het culturele hart van Salvador. 

Na Rio was Salvador de tweede interessantste stad die ik bezocht heb. Het is een heuvelachtige stad, qua inrichting vrij bijzonder, omdat het centrum op een plateau gebouwd is met de drukkere banen in lagere gedeeltes.

Ik verbleef in de buurt Rio Vermelho. Deze buurt is tamelijk veilig en tevens de beste plek om uit te gaan. De discotheken in Salvador zijn tamelijk duur en voornamelijk gericht tot de elite. Je komt er voornamelijk dat kleinere blanke gedeelte van Salvador tegen. In BrazilIië is huidskleur een tamelijk goede indicator voor sociale klasse.

De inkomprijzen waren hoog. Vaak betaal je tussen 50 en 70 reais entreegeld (50 R = 19 euro, 70 R = 26 euro).

De beste discotheken liggen in Rua Conselheiro Pedro Luís. Toen ik overdag door deze straat liep leek dit helemaal niet op een uitgaansbuurt, maar donderdag-, vrijdag- en zaterdagavond is er leven in de brouwerij.

Op donderdag kan je best naar Segundo gaan, op zaterdag waren Zen en Borracharia de beste clubs. Of je kan eens rondvragen naar de place 2B en rondkijken waar er een rij staat.

In Salvador kan je ook surfen. De golven waren op dat moment niet zo hoog maar wel surfwaardig.

Porto Seguro

In Porto Seguro ben ik maar twee dagen gebleven, omdat het kleinschalig is. Wat me onmiddellijk opviel is dat er veel mensen met indiaans uiterlijk wonen.

Arraial d’Ajuda is volgens sommigen een van de mooiste stranden van Brazilië, een typisch wit strand met palmbomen.

Wat je zeker daar moet bezoeken is het indianenreservaat en de eerste koloniale nederzetting van de Portugezen. Je kan daar het eerste merkteken zien dat ze hebben achtergelaten in Zuid-Amerika, een gegraveerde steen.

Rio de Janeiro

Rio de Janeiro is de mooiste stad ter wereld die ik ooit gezien heb. Er is veel strand, zowel aan de zuid- als de oostkant, hoewel zwemmen aan de oostkant afgeraden wordt vanwege vervuiling.

Het mooiste strand is Ipanema, omdat je daar uitkijkt op de tweekoppige berg. Er lopen ook minder verkopers rond dan op Copacabana, waardoor het iets rustiger is. De properste stranden liggen in Barra da Tijuca (bvb. Recreio). Deze stranden zijn niet zo druk als Copa en Ipanema.

Je kan niet overal recht van punt A naar punt B gaan, omdat er vele heuvels in de stad liggen. Op die heuvels zijn favelas gebouwd. Verder blijven er nog grote stukken jungle over op die heuvels, waardoor er veel groen in de stad is. Midden in de stad zie je soms aapjes in de bomen klimmen!

Drie zaken die me enorm aanspreken in Rio zijn BJJ, surfen en het nachtleven:

-Er zijn - ik schat - tussen de 20 en 30 Brazilian Jiu-jitsu scholen. Voor de state of the art moet je absoluut in Rio zijn. 

-De beste tijd om te surfen is in de winter (april tot oktober). Het zeewater is Rio is redelijk koud, maar in de zomer wordt het warmer. Klink op de links voor de beste surfspots en de golfvoorspellingen.

-Ten slotte heeft Rio een uitstekend uitgaansleven. Er is een groot aanbod, maar alles ligt verspreid en de entreeprijzen variëren sterk, dus je moet in het begin wel even zoeken en gokken.

São Paulo

Met 16 miljoen inwoners kan je wel wat verwachten. São Paulo is een betonnen jungle, een kosmopolitische stad, de locomotief en het economisch hart van Brazilië.

Er is wat rivaliteit tussen Paulistas en Cariocas. Cariocas staan bekend als relaxte mensen die graag genieten van het strand en uitgaan, terwijl de Paulistas eerder hardwerkende mensen zijn.

São Paulo heeft niet het mooie landschap en stranden zoals Rio, maar op cultureel vlak (muziek, musea, gastronomie, ...) heeft deze stad een veel gevarieerder aanbod. Ook op vlak van werk zijn er meer opportuniteiten in São Paulo. São Paulo was de enige stad in Brazilië waar ik veel Aziaten zag, vnl. migranten uit Japan en Zuid-Korea.  Bezoek zeker eens de Japanse wijk 'Liberdade'.

Over heel de stad zie je veel pixação (cryptische tagstijl) en legale graffiti van o.a. Os Gêmeos. In de wijk Vila Madalena organiseert men street art tours. Je kan ook zelf naar o Beco do Batman gaan, een graffitistraatje in Vila Madalena.

In het centrum ligt een buurt die je beter vermijdt, deze heeft de bijnaam Cracolandia gekregen. De politie heeft deze buurt al proberen op te kuisen door junkies te verplichten naar afkickcentra te gaan.

Pas wanneer je een wolkenkrabber bestijgt, krijg je een totaalbeeld over de stad. Als je dit niet doet ga je echt iets missen!

São Paulo als stad heeft me niet gecharmeerd zoals Rio of Salvador, maar alleen al omdat het zo'n gigantische stad is, is het een bezoekje waard. Na een week wou ik terug naar Rio.

Wat heeft deze reis me o.a. geleerd? De steden liggen zo ver uit mekaar waardoor ze zeer verschillend zijn. Het lijkt soms alsof je in een ander land komt. Elke regio heeft haar eigen muziekstijlen en type bevolking. Als je mij vraagt wat ik de leukste stad vond moet ik niet lang nadenken, maar als je alleen Rio bezoekt heb je een te eenzijdig beeld van Brazilië.